قیل و قال علم

روزنوشت های علمی من

الان از سخنرانی آقای دکتر برزنجه می آییم. سخنرانی جالبی بود. آزمایشی توصیف شد که در آن دو آینه مقابل هم به فاصله ی ۲.۷ سانتی متر بودند و یک تک فوتون (!!!) بین دو آینه رفت و  آمد می کرد. به طور متوسط فوتون می تواند ۴۰۰۰۰ کیلومتر  قبل از جذب رفت و آمد کند. قاسم پرسید چه طور فوتون را داخل  فضای بین دو آینه می کنند. سخنران جواب داد آینه به گونه ای است که از یک سو می توان فوتون وارد کرد اما خارج نمی شود.

این نکته  در مورد این فن آوری فوق پیش رفته مرا به یاد یک فن آوری نه چندان پیشرفته انداخت. اگر دقت کرده باشید شیشه پنجره ی برخی رستوران های شیک به گونه ای است که در روز از بیرون داخل دیده نمی شود اما از داخل بیرون دیده می شود. شیشه از بیرون مثل آینه عمل می کند. اگر گذارتان برای شرکت در برنامه های آی-سی-تی-پی یا هر علت دیگر به میدان اونیتا در تریست افتاد به شیشه های  رستوران های دور و برش دقت کنید. همین طوری هستند. قضیه چیه؟!

روی شیشه یک لایه نازک آلومینیم لایه نشانی کرده اند که شفافیت نسبی و انعکاس نسبی به وجود می آره. چون در روز  بیرون نور  به اندازه ی کافی است بیرونی ها شیشه ها را به صورت آینه می بینند ولی اونهایی که تو هستند بیرون را به راحتی می بینند. اینجا در مورد این شیشه ها مطالبی آمده.

خوب این از این! حالا بریم سراغ بحث جدی. این رشته که آقای دکتر برزنجه درباره اش سخنرانی کرد  رشته ای هست که آینده داره.  سرمایه گذاری در آن داره  زیاد می شه. ای کاش دانشجوهای سال آخر کارشناسی می آمدند و با مبحث آشنا می شدند. برای انتخاب گرایش در مقاطع بالاتر آن را جدی بگیرید.

سیستم های اپتومکانیکی جای کار زیاد دارند. اون طوری که دکتر برزنجه می گفت می شه یک ست-آپ پیشنهاد کنید در عرض چند ماه این ست-آپ را در موسساتی که فرهنگ و امکانات آن را دارند ردیف می کنند.  


برچسب‌ها: فن آوری, شاخه های پژوهشی, به زبان ساده
+ نوشته شده در  چهارشنبه هجدهم بهمن ۱۳۹۱ساعت 19:35  توسط یاسمن فرزان  |