امروز یک مقاله نوشته درست برعکس مقالات قبلی اش.
قضیه این بود که دابلیو-مپ و تلسکوپ SPTبا همديگه نشان مي دادند تعداد درجات آزادي نسبيتي در زمان تشكيل اتم ها بيش از مقدار مورد انتظار در مدل استاندارد است. البته اگر به جاي SPTنتايج ACTرا اگر مي گرفتيد اين جور نبود. حالا نتايج ماهواره ي پلانك آمده و مي گه خير! همچين خبري نيست!
استفانو اينا مي گه اولا پلانك واسه ي خودش گفته. ثابت هابلش را هم خودش در آورده كه كمتر از مقدار اندازه گيري شده ي ساير تلسكوپهاست. اگر نتايج ديگران را براي ثابت هابل وارد كنيم نتايج پلانك هم تعداد بيشتر از انتظار درجات اضافي نسبيتي مي تونه داشته باشه.
درجات آزادي نسبيتي اضافي معمولا به تعداد بيشتر از 3 نوترينو نسبت داده مي شه اما اين تنها تعبير ممكن نيست. استفانو اينا مي گويند اگر بخشي از ماده ي تاريك (حدود 1 درصد) در اثر واپاشي يك ذره ي سنگين تر با زمان واپاشي كمتر از 10000ثانيه به صورت نسبيتي توليد بشه همين اثر درجات آزاد نسبيتي اضافي را داره.
برچسبها: ماده ي تاريك